Prace badawcze
| Prace badawcze |
 |
 |
 |
|
Prace badawcze przeprowadzane są przez zespół w składzie: Andrzej Świąć Gracjan Kuźniak od roku 2008 przez zespół w składzie: Andrzej Świąć, Andrzej Różański, Dariusz Świąć, Paweł Łowicki Główne tematy badań:
W roku 1937 francuski lekarz i radiesteta Peyre zasygnalizował po raz pierwszy występowanie promieniowań sieciowych. W roku 1974 w książce pt."Radiations cosmotelluriques" przedstawił wyniki swoich obserwacji nad zjawiskiem określanym dzisiaj nazwą siatki globalnej. Poza tym, jako pierwszy, zwrócił uwagę na szkodliwość węzłów siatki. Od tej pory wielu radiestetów zajmowało i zajmuje się badaniem promieniowań sieciowych i towarzyszących im zjawisk. Radiesteta szwajcarski Matthias Mettler, uchodzący za jednego z najbardziej cenionych na świecie ekspertów od układów promieniowań sieciowych, pisze w swoich opracowaniach dlaczego niektóre rodzaje promieniowań sieciowych są szkodliwe a niektóre działają stymulująco. Według opracowań Mettlera, szkodliwość wynika z ukształtowania struktur geobiologicznych danego obszaru oraz jest powiązana ze składem i zawartością mineralną gruntu. Podobną opinię wyrażali w swoich pracach A.de Belizal i G. Lakhovsky, jak również dr Peyre, Henryk Nager i dr Narvaron. Oprócz wymienionych wyżej radiestetów, poznaniem promieniowań sieciowych zajmowali się także polscy radiesteci:Matela, Rotkiewicz, Radwański, Haczewski, Adamski,Wilk i inni. W swoich pracach i opracowaniach badacze zjawisk promieniowań sieciowych nie uwzględnili struktury promieniowań, traktując je jako jednorodne promieniowanie. U K Ł A D R A D I A C J I G E O K O S M I C Z N Y C H NATURALNE PRZESTRZENIE WIROWE PODWYŻSZONYCH WIBRACJI Badania tych zjawisk w latach 2003-2008 prowadziłem z Gracjanem Kuźniakiem. Nasze badania zostały zakończone opublikowaniem artykułu w Stowarzyszeniu Rzeczoznawców Radiestezji w Warszawie (biuletyn - W kręgu geobiologii) Postawiona przez nas hipoteza dotycząca tych zagadnień, aczkolwiek momentami jest zbieżna, różni się zasadniczo od poglądów innych badaczy promieniowań sieciowych. Na tym etapie badań dokonałem podziału wibracji tworzących Wszechświat na: 1/ subtelne wibracje które odczuwa, wykrywa i lokalizuje organizm żywy, (zjawisko bioindykacji i biodetekcji), te wibracje nazywam radiacjami, 2/ wibracje o wystarczająco dużej intensywności i gęstości, które wykrywa, lokalizuje i mierzy przyrząd pomiarowy (miernik), te wibracje nazywam promieniowaniem. Na obecnym etapie badań podtrzymujemy hipotezę, że sieć radiacji geokosmicznych tworzą dwa podstawowe rodzaje wibracji:magnetyczne i elektryczne,przemiennie spolaryzowane(wibracje prawoskrętne i lewoskrętne). Wypełniają w sposób ciągły całą przestrzeń.W wyniku rezonansu wibracji tego samego rodzaju i tej samej polaryzacji, powstają i układają się w regularne, uporządkowane równoległe do siebie pasma ścian tych wibracji. Tak uporządkowany i regularnie powtarzający się układ ścian pasm przecina się w trzech płaszczyznach: 1/ na kierunku północ południe (N-S), 2/na kierunku wschód zachód (E-W), 3/na kierunku grawitacji (prostopadle do N-S i E-W). W wyniku przecięcia się pasm ścian powstaje:
Siatkę globalną tworzą wzmocnione pasma radiacji magnetycznych i elektrycznych spolaryzowanych ujemnie, przebiegające w odstępach 8 m. na kierunku N-S oraz 12 m. na kierunku W-E. Pasma radiacji tworzą w układzie pionowym ściany o grubości ok.18-25 cm. Następujące po sobie w tym samym kierunku ściany radiacji magnetycznych i elektrycznych są tej samej polaryzacji zarówno na kierunku N-S jak i W-E. Siatkę kosmiczną tworzą wzmocnione pasma radiacji magnetycznych i elektrycznych spolaryzowanych dodatnio, przebiegające w odstępach 8m.na kierunku N-S,oraz 12m.na kierunku W-E. Pasma radiacji tworzą w układzie pionowym ściany o grubości ok.18-20cm.Następujące po sobie w tym samym kierunku ściany radiacji magnetycznych i elektrycznych są tej samej polaryzacji zarówno na kierunku N-S jak i W-E Siatka globalna i kosmiczna zachowując symetrię przemiennie spolaryzowanych, wzmocnionych pasm radiacji magnetycznych i elektrycznych, wzajemnie się przenika w odległości 2m.na kierunku N-S i 3m.na kierunku W-E. Siatkę geokosmiczną tworzą ściany pasm siatki globalnej i kosmicznej przecięte układem pasm ścian na kierunku grawitacji występujące w odległości co 2 m. Nie wszędzie siatka ta jest regularna zarówno co do rozmiarów jak też co do intensywności radiacji. Siatkę diagonalną,jako wynik zależności matematyczno fizycznych przecięcia się ścian radiacji magnetycznych i elektrycznych,tworzą: 1/ pasma radiacji „EM” składające z węzłów siatki elektrycznej i magnetycznej przemiennie spolaryzowanych, 2/ pasma radiacji elektrycznych „E” utworzone z węzłów przemiennie spolaryzowanych, 3/ pasma radiacji magnetycznych „M” utworzone z węzłów przemiennie spolaryzowanych, 4/ pasma radiacji „N” utworzone z neutralnych węzłów siatki elektrycznej i magnetycznej, 5/ pasma radiacji „NE” utworzone z węzłów neutralnych siatki elektrycznej, 6/ pasma radiacji „NM” utworzone z węzłów neutralnych siatki magnetycznej. Pasma siatki diagonalnej tworzą romby o boku 7,2 m. nachylone do N-S pod kątem 56 st.19 min. W wyniku przecięcia się ścian wibracji tego samego rodzaju i tej samej polaryzacji powstają pionowe kolumny i poziome tunele wibracji lewoskrętnych i prwoskrętnych. Kolumny i tunele w miejscu przecięcia tworzą przestrzenie wirowe podwyższonych wibracji. Wkrótce przedstawimy strukturę węzłów przestrzeni wirowych lewoskrętnych i prawoskrętnych oraz ich wpływ na biowitalność organizmów żywych. Poniższy rysunek przedstawia przecięcie płaszczyzną prostopadłą do kierunku grawitacji i nie obrazuje pełnej struktury sieci geokosmicznej.
|
| Poprawiony: niedziela, 15 marca 2020 17:31 |
